Het verhaal van Vida
Onze eerste (rescue) kat
Vida is geboren in het voorjaar van 2007, in Nederland. Hoe ze juist in België belandde weten we niet zeker. Wel weten we dat ze een groot deel van haar leven in een garage leefde, dit omdat ze te vocaal zou zijn geweest. In oktober 2015 hadden we de ware eer om haar als ons eerste kat te mogen verwelkomen. En zoals reeds beschreven staat; was ze geen mooi verzorgde gezonde kat als ze bij ons toe kwam. Ze werd door haar vorige eigenaars naar ons gebracht en was enkel in een groen deken gewikkeld. En naast een kattenbak, wasbekken en een zak eten; had ze niets mee. En al snel werd duidelijk dat ze niet graag in die kattenbak ging doordat haar staart bleef vastzitten in het deurtje (waardoor ze er een wonde had); dat ze niet goed was met het eten dat ze mee had gekregen (overgeven, diarree) en dat haar wassen in het bekken geen optie was. Dus andere kattenbak, op zoek naar ander eten en wassen in de douche. We hadden dus onmiddelijk onze handen vol! Ook met opzoekwerk; welke zorg hebben sphynxen nodig, welke eten is het beste voor katten. Elke dag leerden we samen met Vida bij en bloeide ze dag na dag meer open.
Klaar voor een vriendje?
We waren dan ook heel blij dat ze aangaf een vriendje te willen. Ze had ook niet veel tijd nodig om te wennen aan Charlie en lagen snel samen te slapen in mandjes en onder dekens. Maar onze zoektocht naar aangepast eten was nog lang niet voorbij. Mijn eigen opzoekwerk leverde niet super veel informatie op. Maar gelukkig wou onze dierenarts toen samen met ons opzoek gaan en startte we samen het eliminatiedieet op. Dit was 6 maanden hard zwoegen, ze mocht niets verkeerd eten of we moesten helemaal opnieuw beginnen. Ze kreeg vers zelfgemaakt eten en we hielden alles bij in dagboeken. Het was dan ook een zalig gevoel als we wisten wat Vida niet mocht hebben zoals gluten, alles van toevoegingen, maar ook bv erwten en mais waren voor haar geen mogelijkheid. Eens we een merk voeding hadden gevonden die aan haar noden voldeed, veranderde deze dan opeens van samenstelling en konden we opnieuw op zoek. Gelukkig wisten we toen al waar we moesten opletten, maar tussen heel het aanbod van merken, was dit nog steeds een grote opdracht.
Kwaliteit van leven
Van haar 8 jaar tot ze bijna 14 werd; heeft ze ons leven verrijkt! De laatste paar maanden palliatieve zorg waren zwaar, maar ze verdiende het.
We luisterden naar haar, nog tot op het laatste klom ze zelfs vlot de krabpaal op, maar als ze in september aangaf dat het genoeg was wisten we dat we moesten luisteren. En met behulp van de dierenarts lieten we haar gaan, met veel pijn in ons hart en een gezicht vol tranen.
Maar Vida is wel DE reden dat ik deze onderneming gestart ben en daarvoor zal ik haar altijd dankbaar blijven!
